zaterdag 20 maart 2010

Puin en hoop


Ik heb personen in m'n omgeving who got it all figured out. Vanaf hun twaalfde wisten ze welke vakken ze moesten kiezen, om die ene opleiding te kunnen doen waarmee ze die ene baan kunnen krijgen. Dat wil ik nou ook. Zulke mensen hebben een duidelijk doel voor ogen waar ze naartoe kunnen werken. Als je weet wat je wilt kun je gemotiveerd aan de slag. Deze mensen hebben één ding met elkaar in gemeen: ze zijn netjes en geordend. Hun nabije en verre toekomst staan gepland op papier. Als je me niet gelooft moet je een keertje in een agenda van zo iemand kijken. Schrik niet als het avondeten voor een maand gepland is. Dat is maar het tipje van de sluier. Eigenlijk kun je door te plannen in de toekomst kijken. Wat moet dat rustgevend zijn.

Ik hoop dat op een dag alle puzzelstukjes in elkaar vallen en ik weet wat ik moet doen. Ik hoop dat ik gewoon opeens denk van: "Eureka, ik heb de antwoorden op al mijn vragen.”
Er is één klein probleempje. Ik weet de vragen niet, en het is erg moeilijk (onmogelijk zelfs) om een antwoord te vinden op een vraag die je niet kent.

Ik ben totaal niet zo'n persoon met alles op een rijtje. Ik wil niet overdrijven maar ik moet zeggen dat het in mijn hoofd een puinhoop is. In mijn kamer trouwens ook, maar dat terzijde.

Geen opmerkingen: